Першае пасланьне Пятра, разьдзел 5 1 Пятра, раз 5
Пастыраў вашых умаўляю я, супастыр і сьведка цярпеньняў Хрыстовых і саўдзельнік у славе, якая павінна адкрыцца:
пасьвіце Божы статак, які ў вас, наглядайце за ім ня з прынукі, а з ахвоты і богаспадобна, ня дзеля гнюснай карысьлівасьці, а з руплівасьці,
і не пануючы над спадчынай Божай, а даючы прыклад статку, -
і калі зьявіцца Пастыраначальнік, вы атрымаеце неўвядальны вянок славы.
Таксама і малодшыя, карэцеся пастырам; а ўсе, скараючыся адно аднаму, набярэцеся пакорлівай мудрасьці, таму што Бог ганарыстым працівіцца, а пакорным дае мілату.
Дык вось упакорцеся пад моцнай рукою Божай, хай узьнясе вас у свой час;
усе клопаты вашыя ўскладзеце на Яго, бо Ён дбае пра вас.
Цьверазейце, чувайце, бо супраціўнік ваш д'ябал ходзіць, як рыклівы леў, шукаючы каго праглынуць;
стойце супроць яго цьвёрдаю вераю, ведаючы, што такія самыя цярпеньні выпадаюць і братам вашым у сьвеце.
А Бог усялякай мілаты, паклікаўшы нас у вечную славу Сваю ў Хрысьце Ісусе, Сам пасьля нядоўгага цяпреньня вашага, няхай удасканаліць вас, няхай угрунтуе, няхай умацуе, няхай зробіць непахіснымі.
Яму слава і ўлада навекі вечныя. Амін.
Гэта сьцісла напісаў я вам праз Сылуана, вернага, як думаю, вашага брата, каб упэўніць вас, суцяшаючы і сьведчачы, што гэта ў ісьціне мілата Божая, у якой вы стаіце.
Вітае вас выбраная, падобна вам, царква ў Вавілоне і Марк, сын мой.
Вітайце адно аднаго пацалункам любові. Мір вам усім у Хрысьце Ісусе. Амін.