Пасланьне да Эфэсянаў, разьдзел 5 Эфесянаў, раз 5
Дык вось, сьледуйце Богу, як дзеці любасныя,
і жывеце ў любові, як і Хрыстос палюбіў нас і аддаў Сябе за нас у прынашэньне і ахвяру Богу, на пахошчы прыемныя.
А распуста і ўсялякая нечысьць і любазьдзірства не павінны нават упамінацца ў вас, як гэта прыстойна сьвятым.
Таксама і брыдкаслоўе і пустаслоўе і пакепства не да гонару вам; а наадварот, хай лепш будзе падзяка;
бо ведайце, што ніякі распусьнік, альбо нячысты, альбо любазьдзірца, які ёсьць ідаласлужэнец, ня мецьме спадчыны ў Царстве Хрыста і Бога.
Хай ніхто ня зводзіць вас пустымі словамі, бо за гэта прыходзіць гнеў Божы на сыноў бунтоўных:
дык жа ня будзьце супольнікамі іхнімі.
Вы былі колісь цемра, а цяпер - сьвятло ў Госпадзе: дык паводзьцеся, як дзеці сьвятла,
бо плод Духа - ва ўсякай даброці, праведнасьці і ісьціне.
Шукайце таго, што да спадобы Богу,
і не бярэце ўдзелу ў бясплённых дзеях цемры, а яшчэ і выкрывайце,
бо пра тое, што яны робяць таемна, сорамна і казаць.
А ўсё, што выкрываецца, выяўляецца ў сьвятле, бо ўсё, што робіцца яўным, ёсьць сьвятло.
Таму сказана: «устань, хто сьпіць, і ўваскрэсьні зь мёртвых, і асьветліць цябе Хрыстос!».
Дык глядзеце, дзейце асьцярожна, не як неразумныя, а як мудрыя,
цэнячы дорага час, бо дні - ліхія.
Дык ня будзьце ж неразважныя, а спазнавайце, што ёсьць воля Божая.
І ня ўпівайцеся віном, ад якога бывае распуста; а напаўняйцеся Духам,
настаўляючы саміх сябе псальмамі і славаслоўем і духоўнымі сьпевамі, сьпяваючы і апяваючы ў сэрцах вашых Госпада,
дзякуючы заўсёды за ўсё Богу і Айцу, у імя Госпада нашага Ісуса Хрыста,
слухаючыся адно аднаго ў страху Божым.
Жонкі, упакорвайцеся сваім мужам, як Госпаду,
бо муж ёсьць галава жонкі, як і Хрыстос - галава Царквы, і Ён жа Збаўца цела.
Але як Царква слухаецца Хрыста, так і жонкі сваіх мужоў ва ўсім.
Мужы, любеце сваіх жонак, як і Хрыстос палюбіў Царкву і аддаў Сябе за яе,
каб асьвяціць яе, ачысьціўшы мыцьцём водным, праз слова;
каб прадставіць яе Сабе слаўнаю Царквою, бяз плямы, без заганы, або чаго-небудзь падобнага, а каб яна была сьвятая і беззаганная.
Так павінны мужы любіць сваіх жонак, як сваё цела: хто любіць сваю жонку, любіць самога сябе.
Бо ніхто ніколі ня меў нянавісьці да сваёй плоці, а корміць і грэе яе, як і Гасподзь Царкву;
бо мы часткі Цела Ягонага, ад плоці Ягонай і ад касьцей Ягоных.
Таму «пакіне чалавек бацьку свайго і маці і прылепіцца да жонкі сваёй, і будуць двое адна плоць».
Тайна гэтая вялікая; я кажу пра Хрыста і пра Царкву.
Так кожны з вас хай любіць сваю жонку, як самога сябе; а жонка хай баіцца свайго мужа.