Кніга Ёва, разьдзел 13 Ёва, раз 13
Вось, усё гэта бачыла вока маё, чула вуха маё і зьмеціла сабе.
Колькі ведаеце вы, ведаю і я: я ня ніжэйшы за вас.
Але я да Ўсяўладнага хацеў бы гаварыць і жадаў бы спаборнічаць з Богам.
А вы плетуны хлусні; усе вы бескарысныя лекары.
О, калі б толькі вы маўчалі! гэта было б залічана вам у мудрасьць.
Выслухайце ж разважаньні мае і ўдумайцеся ў пярэчаньне вуснаў маіх.
Ці трэба было вам дзеля Бога гаварыць няпраўду і дзеля Яго гаварыць ману?
Ці трэба было вам быць заўгодным Яму і за Бога так спрачацца?
Ці добра будзе, калі Ён выпрабуе вас? Ці ашукаеце Яго, як ашукваюць чалавека?
Строга пакарае Ён вас, хоць вы і патайна крывадушнічаеце.
Няўжо веліч Ягоная не палохае вас, і страх Ягоны не нападае на вас?
Напаміны вашыя падобныя на попел, апоры вашыя - апоры гліняныя.
Замоўкніце перад мною, і я буду гаварыць, што б ні напаткала мяне.
Навошта мне турзаць цела маё зубамі маімі і душу маю класьці ў руку маю?
Вось, Ён забівае мяне, але я буду спадзявацца; я хацеў бы толькі адстояць шляхі мае прад абліччам Ягоным!
І гэта ўжо ў апраўданьне мне, таму што крывадушнік ня пойдзе прад аблічча Ягонае!
Выслухайце ж уважліва слова маё і тлумачэньне маё вушамі вашымі.
Вось, я завёў судовую справу: ведаю, што праўда мая.
Хто здольны аспрэчыць мяне? Бо я неўзабаве замоўкну і выпушчу дух.
Дваяка толькі не рабі са мною, і тады я ня буду хавацца ад аблічча Твайго:
адвядзі ад мяне руку Тваю, і жах Твой хай не трасе мяне.
Тады кліч, і я буду адказваць, альбо буду гаварыць я, а Ты адказвай мне.
Колькі ў мяне заганаў і грахоў? пакажы мне беззаконьне маё і грэх мой.
Навошта хаваеш аблічча Тваё і лічыш мяне ворагам Тваім?
Ці не сарваную лісьцінку Ты расьціраеш і ці ня сухую саломіну перасьледуеш?
Бо Ты пішаш на мяне горкае і залічваеш мне грахі маладосьці маёй,
і ставіш у калодку ногі і прасочваеш усе сьцежкі мае, - гонішся па сьлядах ног маіх.
А ён, як цьвіль, распадаецца, як вопратка, сточаная мольлю.