Кніга Псальмаў, псальм 106 Псалтыр, пс 106
Алілуя.
Слаўце Госпада, бо Ён добры, бо навечна літасьць Ягоная!
Так хай скажуць уратаваныя Госпадам, як іх збавіў Ён ад рук ворага
і сабраў з краін, ад усходу і захаду, ад поўначы і мора.
Яны блукалі ў пустыні бязьлюднымі шляхамі, і не знаходзілі населенага горада;
цярпелі голад і смагу, душа іхняя тлелася ў іх.
Але паклікалі Госпада ў скрусе сваёй, і Ён выбавіў іх ад нягодаў іхніх,
і павёў іх простай дарогай, каб яны ішлі да населенага горада.
Хай славяць Госпада за ласку Ягоную і за дзівосныя дзеі Ягоныя для сыноў чалавечых:
бо Ён спатоліў душу спрагненую, і душу сьмяглую напоўніў дабром.
Яны сядзелі ў цемры і ў засені сьмяротнай, скаваныя скрухаю і жалезам;
бо не ўпакорваліся словам Божым і волю Ўсявышняга занядбалі.
Ён упакорыў ім сэрца працаю; і яны зьнемаглі, і ня было памочніка.
Але паклікалі Госпада ў скрусе сваёй, і Ён выратаваў іх ад бедстваў іхніх,
вывеў іх зь цемры і засені сьмяротнай, і разарваў іхнія путы.
Хай славяць Госпада за ласку Ягоную і за цудоўныя справы Ягоныя для сыноў чалавечых:
бо Ён разбурыў браму медную, і жалезныя кайданы паламаў.
Неразумныя цярпелі за беззаконныя шляхі свае і за няпраўды свае;
усякаю ежаю грэбавала душа іх, і яны набліжаліся да брамы сьмерці.
Але паклікалі Госпада ў скрусе сваёй, і Ён уратаваў іх у іхняй нягодзе;
паслаў слова Сваё, і ацаліў іх, і выбавіў іх ад магілаў іхніх.
Хай славяць Госпада за ласку Ягоную і за цудоўныя дзеі Ягоныя сынам чалавечым!
Хай прыносяць Яму ахвяру хвалы, і хай абвяшчаюць пра справы Ягоныя песьняю!
Хто выпраўляецца на караблях у мора, хто справы ўчыняе на водах вялікіх, -
бачыць Гасподнія дзеі і цуды Ягоныя ў бездані:
Ён маўляе, - і паўстае буйны вецер, і высока падымае хвалі яго:
узыходзяць да неба, ападаюць у бездань; душа іхняя растае ў нягодах;
яны кружацца і хістаюцца, нібы п'яныя, і ўся мудрасьць іхняя зьнікае.
Але паклікалі Госпада ў скрусе сваёй, і Ён вывеў іх зь нягодаў іхніх.
Ён ператварае буру ў цішыню, і хвалі сунімаюцца.
І радуюцца, што яны суцішыліся, і Ён прыводзіць іх да жаданае прыстані.
Хай славяць Госпада за ласку Ягоную і за дзівосныя дзеі Ягоныя сынам чалавечым!
Хай славяць Яго на сходзе народным, і хай славяць Яго ў гурце старэйшынаў!
Ён ператварае рэкі ў пустыню і крыніцы вады - у сушу,
зямлю пладавітую - у саланчак, за бязбожнасьць тых, што жывуць на ёй.
Ён ператварае пустыню ў возера, і зямлю высахлую - у крыніцу вады;
і пасяляе там спрагненых, і яны будуюць горад, каб жыць у ім;
засяваюць палеткі, садзяць вінаграднікі, якія родзяць ім багатыя плады.
Ён дабраслаўляе іх, і яны вельмі памнажаюцца, і ў іх быдла ня менее.
Паменшыліся яны, і ўпалі ад прыгнёту, гароты і скрухі;
Ён вылівае зьнявагу на князёў, і пакідае іх блукаць у пустыні, дзе дарог няма.
А гаротнага выцягвае з гароты, і род ягоны памнажае, як статак авечак.
Праведнікі бачаць гэта, і радуюцца, а ўсякае няверства засланяе вусны свае.
Хто мудры, той заўважыць гэта, і зразумее ласку Госпада.