Лепш сухая луста ў супакоі, чым дом, поўны заколатай жывёлы, са сваркамі. Разумны слуга будзе панаваць над шалапутным сы?нам і між братоў будзе дзяліць спадчыну. Літавальны гаршчок — для срэбра, і горан — для золата, а сэрцы выпрабоўвае ГОСПАД. Ліхотнік зважае на вусны нягодныя, хлус слухае язык згубны. Хто насьміхаецца з беднага, той зьневажае Творцу яго, і хто цешыцца з няшчасьця, не пазьбегне пакараньня. Карона старых — сыны сыноў, і слава сыноў — бацькі іхнія. Не пасуе бязглуздаму паважная мова, тым больш шляхетнаму вусны брахлівыя. Хабар — каштоўны камень у вачах гаспадара яго, куды толькі зьвернецца ён, будзе мець посьпех. Хто прыкрывае правіну, шукае любові, а хто паўтарае слова, разьдзяляе сяброў. Мацней дзейнічае нагана на разумнага, чым сто ўдараў на дурнога. Ліхадзей шукае толькі непаслухмянства, таму бязьлітасны анёл будзе пасланы супраць яго. [Лепш] спаткаць мядзьведзіцу, пазбаўленую дзяцей, чым дурня ў яго неразумнасьці. Хто адплочвае злом за дабро, у таго зло не адыйдзе ад дому ягонага. Пачатак звадкі — прарыў вады, перш, чым спрэчка пачнецца, пакінь [яе]. Той, хто апраўдвае злачынцу, і той, хто вінаваціць праведніка, — абодва агіда для ГОСПАДА. Навошта грошы ў руцэ дурнога, каб набыць мудрасьці, калі няма розуму? Сябра любіць у кожны час, і ў нядолі робіцца братам. Чалавек, пазбаўлены розуму, дае руку і ручаецца перад абліччам бліжняга свайго. Хто любіць сваркі, любіць грэх, і хто падымае высока вароты свае, шукае загубы. Крывадушнае сэрца ня знойдзе дабра, і язык здрадлівы трапіць у бяду. Хто нараджае неразумнага, — на смутак сабе, і бацька бязглуздага ня будзе цешыцца. Радаснае сэрца аздараўляе, [нібы] лекі, а маркотны дух сушыць косьці. Бязбожнік бярэ хабар з-за пазухі, каб скрывіць сьцежкі правасудзьдзя. Перад абліччам разумнага — мудрасьць, а вочы дурня — на канцы зямлі. Сын неразумны — згрызота для бацькі свайго і горыч для той, якая яго нарадзіла. Таксама нядобра караць праведніка і біць шляхетнага за шчырасьць. Хто мае веданьне, той у словах ашчадны, і чалавек разумны мае спакойны дух. Таксама неразумны, калі маўчыць, лічыцца мудрым, і калі закрывае вусны свае, разважлівым.