Кіраўніку хору. Слугі ГОСПАДАВА Давіда, які выказаў ГОСПАДУ словы сьпеву гэтага ў дзень, калі ГОСПАД вызваліў яго з рук усіх ворагаў ягоных і з рукі Саўла. І ён казаў: Буду любіць Цябе, ГОСПАДЗЕ, сіла мая! ГОСПАД — скала мая, замчышча маё, мой Збаўца! Мой Бог — апора мая, у Ім я маю надзею; Ён — шчыт мой, рог збаўленьня майго і ўмацаваны замак мой! Паклічу я ГОСПАДА, Які годны хвалы, і ад ворагаў маіх збаўлены буду. Ахапілі мяне путы сьмерці, і віры Бэліяла стурбавалі мяне; путы пякельныя агарнулі мяне, і пасткі сьмерці схапілі мяне. У прыгнечаньні маім клікаў я ГОСПАДА і галасіў да Бога майго. Ён пачуў са сьвятыні Сваёй голас мой, і лямант мой перад абліччам Ягоным дайшоў да вушэй Ягоных. І, дрыжучы, задрыжэла зямля, і падваліны гор затрэсьліся і захісталіся, бо ўгнявіўся Ён. Узьняўся дым ад гневу Ягонага, і з вуснаў Ягоных — агонь палючы, вугольле распальваецца ад Яго. Нахіліў Ён неба і зыйшоў, і імгла пад нагамі Ягонымі. Ён сеў на херувіма і паляцеў, і ўзьнёсься на крылах ветру. Ён зрабіў цемру заслонай Сваёй, вакол Яго — намёт Ягоны з цёмных водаў, з густых хмараў. Ад бляску перад Ім разыйшліся хмары Ягоныя, град і вугольле вогненнае. І загрымеў у небе ГОСПАД, і Найвышэйшы падаў голас Свой, град і вугольле вогненнае. І Ён пусьціў стрэлы Свае, і расьцярушыў іх, а мноствам маланак зьбянтэжыў іх. І сталі бачныя рэчышчы водаў, і адкрыліся падваліны сусьвету ад пагрозаў Тваіх, ГОСПАДЗЕ, і ад подыху духу гневу Твайго. Паслаўшы з вышыні, Ён схапіў мяне, выцягнуў мяне з водаў вялікіх, вызваліў мяне ад ворага майго моцнага і ад тых, якія ненавідзяць мяне, бо яны былі дужэйшыя за мяне. Яны схапілі мяне ў дзень няшчасьця майго, але ГОСПАД быў падпорай для мяне. І Ён вывеў мяне на вольны прастор, Ён выратаваў мяне, бо мне спагадае. ГОСПАД даў мне паводле праведнасьці маёй, паводле чысьціні рук маіх мне аднагародзіў, бо я захоўваў шляхі ГОСПАДАВЫ і не адступаў бязбожна ад Бога майго; бо ўсе суды Ягоныя перада мною, і ад пастановаў Ягоных я не ўхіляўся. Я быў беззаганны перад Ім і захоўваў сябе ад беззаконьня. І аднагародзіў мне ГОСПАД паводле праведнасьці маёй, паводле чысьціні рук маіх перад вачыма Ягонымі. З багабойным Ты будзеш багабойным, з чалавекам беззаганным будзеш беззаганны, для чыстага сэрцам Ты чысты сэрцам, і для крывадушнага Ты падступны, бо людзей прыгнечаных Ты збаўляеш, а вочы пыхлівыя паніжаеш. Ты запаліш сьветач мой; ГОСПАД, Бог мой, асьветліць цемру маю. Бо з Табою я атакую войскі і з Богам маім узыйду на муры. Бог, беззаганны шлях Ягоны; слова ГОСПАДА чыстае; Ён — шчыт для ўсіх, хто ў Ім мае надзею. Бо хто Бог, апрача ГОСПАДА, і хто скала, акрамя Бога нашага? Бог, Які падпярэзвае мяне сілай і дае беззаганнасьць шляху майму; Ён робіць ногі мае як у аленя і на высачыні ставіць мяне, навучае рукі мае для бітвы, і рамёны мае напінаюць мядзяны лук. І Ты даў мне шчыт збаўленьня Твайго, і правіца Твая ўмацоўвала мяне, і ласкавасьць Твая памнажала мяне. Ты даў прастору для кроку майго, і не хісталіся ногі мае. Я перасьледаваў ворагаў маіх і даганяў іх, і не варочаўся назад, пакуль ня зьнішчыў іх. Я гэтак скрышыў іх, што не маглі ўстаць; яны падалі пад ногі мае. Ты падперазаў мяне сілай дзеля бітвы, Ты паваліў перада мною тых, што паўсталі супраць мяне. Ты даў мне [бачыць] карак ворагаў маіх, і тых, што мяне ненавідзілі, я вынішчыў. Яны галасілі, і не было таго, хто іх збавіць; яны да ГОСПАДА, але Ён не адказаў ім. Я стоўк іх, як той пыл пад ветрам, як балота на вуліцы, я стаптаў іх. Ты выратаваў мяне ад звадак людзей, паставіў мяне за галаву народам. Людзі, якіх я ня ведаў, будуць служыць мне. На вестку [пра мяне], чуюць мяне; сыны чужынцаў падпарадкаваліся мне. Сыны чужынцаў млеюць і трымцяць у агароджах сваіх. Жыве ГОСПАД, дабраслаўлёная скала мая; і няхай ўзвысіцца Бог збаўленьня майго, Бог, Які адпомсьціў за мяне і схіліў народы перада мною, выратаваў мяне ад ворагаў маіх і ўзвысіў мяне па-над тымі, што паўсталі супраць мяне; ад чалавека злачыннага вызваліў мяне. Дзеля гэтага буду славіць Цябе, ГОСПАДЗЕ, сярод народаў і імя Тваё выслаўляць. Ты ўзьвялічыў збаўленьнем валадара Твайго і зьяўляеш міласэрнасьць памазанцу Твайму, Давіду, і насеньню ягонаму на вякі.