Кіраўніку хору. Сыноў Караха. На аламот. Сьпеў. Бог для нас — прыстанішча і моц, у бядзе ўспамога, якая заўсёды прыходзіць. Дык ня будзем баяцца, хоць бы захісталася зямля і горы рушылі ў сэрца мора, хоць бы раўлі і ўздымаліся воды ягоныя, хоць бы трэсьліся горы ад шалу яго. (Сэлях) [Вось] рака, струмяні ейныя радуюць горад Божы, сьвятую сялібу Найвышэйшага. Бог пасярод яго, дык не захістаецца; Бог дапаможа яму, як настане раніца. Зараўлі народы, захісталіся валадарствы; Ён выдаў голас Свой, і зямля растапілася. ГОСПАД Магуцьцяў з намі, умацаваны замак наш – Бог Якуба. (Сэлях) Хадзеце, пабачце дзеі ГОСПАДА, якое спусташэньне Ён зрабіў на зямлі, Ён войны спыняе аж да краю зямлі, крышыць лукі і дзіды рассякае, калясьніцы паліць у агні. “Спыніцеся, пазнайце, што Я — Бог! Я буду ўзьвялічаны між народамі, буду ўзьвялічаны на зямлі!” ГОСПАД Магуцьцяў з намі, умацаваны замак наш — Бог Якуба! (Сэлях)