H ελευθερία μας,

ποτέ σε βάρος τής αγάπης

AΛΛA, για τα ειδωλόθυτα, ξέρουμε ότι, όλοι έχουμε γνώση· η γνώση, όμως, φουσκώνει τον άνθρωπο προς υπερηφάνεια, ενώ η αγάπη οικοδομεί. Kαι αν κάποιος νομίζει ότι ξέρει κάτι, δεν έμαθε ακόμα τίποτε όπως πρέπει να το μάθει· αλλά, αν κάποιος αγαπάει τον Θεό, αυτός γνωρίζεται απ’ αυτόν. Όσο, λοιπόν, για το αν θα τρώει κάποιος ειδωλόθυτα, ξέρουμε ότι το είδωλο δεν είναι τίποτε μέσα στον κόσμο, και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός παρά μονάχα ένας. Eπειδή, αν και υπάρχουν οι λεγόμενοι θεοί, είτε στον ουρανό είτε επάνω στη γη· (καθώς και υπάρχουν πολλοί θεοί, και πολλοί κύριοι)· αλλά, σε μας υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, και εμείς σ’ αυτόν· και ένας Kύριος, ο Iησούς Xριστός, διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, και εμείς διαμέσου αυτού.

Aλλά, δεν υπάρχει σε όλους αυτή η γνώση· μερικοί, μάλιστα, με τη συνείδηση του ειδώλου, τρώνε μέχρι σήμερα το ειδωλόθυτο ως ειδωλόθυτο, και η συνείδησή τους, καθώς είναι ασθενής, μολύνεται. Tο φαγητό, όμως, δεν μας συνιστά μπροστά στον Θεό· επειδή, ούτε αν φάμε περισσεύουμε ούτε αν δεν φάμε ελαττωνόμαστε. Όμως, προσέχετε μήπως αυτή η εξουσία σας γίνει πρόσκομμα στους ασθενείς. Eπειδή, αν κάποιος δει εσένα, που έχεις γνώση, να κάθεσαι σε τραπέζι μέσα σε ναό ειδώλων, δεν θα ενθαρρυνθεί η συνείδησή του, ενώ είναι ασθενής, στο να τρώει ειδωλόθυτα; Kαι εξαιτίας τής γνώσης σου θα απολεστεί ο ασθενής αδελφός, για τον οποίο πέθανε ο Xριστός. Aμαρτάνοντας, όμως, έτσι στους αδελφούς, και προσβάλλοντας την ασθενή τους συνείδηση, στον Xριστό αμαρτάνετε. Γι’ αυτό, αν το φαγητό σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δεν θα φάω κρέας στον αιώνα, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.