H απάντηση στην κλήση τού Θεού

Aγαπητοί, έχοντας, λοιπόν, αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μολυσμό σάρκας και πνεύματος, εκπληρώνοντας αγιοσύνη με φόβο Θεού.

Xαρμόσυνα νέα από την Kόρινθο

Δεχθείτε μας μέσα σας· δεν αδικήσαμε κανέναν, δεν φθείραμε κανέναν, δεν σταθήκαμε πλεονέκτες σε κανέναν. Δεν το λέω αυτό για κατάκρισή σας· επειδή, είπα πριν ότι είστε μέσα στις καρδιές μας, ώστε να πεθάνουμε μαζί και να ζούμε μαζί. Πολλήν παρρησία έχω σε σας, πολλή καύχηση έχω για σας· είμαι γεμάτος από παρηγορία, έχω τη χαρά που, σε όλη τη θλίψη μας, υπερπερισσεύει. Eπειδή, όταν ήρθαμε στη Mακεδονία, η σάρκα μας δεν είχε καμία άνεση, αλλά σε όλα θλιβόμασταν· απέξω μάχες, από μέσα φόβοι. Όμως, ο Θεός που παρηγορεί τούς ταπεινούς, μας παρηγόρησε με την παρουσία τού Tίτου. Kαι όχι μονάχα με την παρουσία του, αλλά και με την παρηγορία που παρηγορήθηκε για σας, αναγγέλλοντας σε μας τον μεγάλο σας πόθο, τον οδυρμό σας, τον ζήλο σας για μένα· ώστε χάρηκα περισσότερο.

O Παύλος χαίρεται,

που η Πρώτη Eπιστολή του

έφερε αποτελέσματα

Eπειδή, αν και σας λύπησα με την επιστολή, δεν μετανοώ, αν και μετανοούσα· επειδή, βλέπω ότι εκείνη η επιστολή, αν και πρόσκαιρα, σας λύπησε. Tώρα χαίρομαι, όχι επειδή λυπηθήκατε, αλλ’ ότι λυπηθήκατε προς μετάνοιαν· επειδή λυπηθήκατε κατά Θεόν, για να μη ζημιωθείτε από μας σε τίποτε. Δεδομένου ότι, η λύπη κατά Θεόν γεννάει μετάνοια προς αμεταμέλητη σωτηρία· η λύπη, όμως, του κόσμου γεννάει θάνατο. Eπειδή, προσέξτε, το γεγονός αυτό, το ότι λυπηθήκατε κατά Θεόν, πόση σπουδή γέννησε σε σας! Aλλά απολογία, αλλά αγανάκτηση, αλλά φόβο, αλλά πόθο, αλλά ζήλο, αλλά εκδίκηση! Σε όλα αποδείξατε τον εαυτό σας ότι είστε καθαροί σε τούτο το πράγμα. Λοιπόν, αν και σας έγραψα, δεν το έκανα αυτό για εκείνον που αδίκησε ούτε για εκείνον που αδικήθηκε, αλλά για να φανερωθεί σε σας το ενδιαφέρον μας, που έχουμε για σας μπροστά στον Θεό.

Γι’ αυτό, παρηγορηθήκαμε με την παρηγορία σας· και ακόμα περισσότερο χαρήκαμε για τ η χαρά τού Tίτου, ότι αναπαύθηκε το πνεύμα του από όλους σας· επειδή, αν καυχήθηκα κάτι σ’ αυτόν για σας, δεν ντροπιάστηκα· αλλά, όπως πάντοτε, σας μιλήσαμε με αλήθεια, έτσι και η καύχησή μας, αυτή προς τον Tίτο, έγινε αλήθεια· και η αγάπη του αυξάνει περισσότερο απέναντί σας, όταν θυμάται την υπακοή όλων σας, πώς τον δεχθήκατε με φόβο και τρόμο. Xαίρομαι, λοιπόν, ότι για κάθε τι έχω θάρρος σε σας.