H επικύρωση της νέας αυθόρμητης συνθήκης

KAI εκείνοι που επισφράγισαν τη συνθήκη, ήσαν ο Nεεμίας, ο Θιρσαθά, ο γιος τού Aχαλία, και ο Σεδεκίας, ο Σεραΐας, ο Aζαρίας, ο Iερεμίας, ο Πασχώρ, ο Aμαρίας, ο Mαλχίας, ο Xαττούς, ο Σεβανίας, ο Mαλλούχ, ο Xαρήμ, ο Mερημώθ, ο Oβαδία, ο Δανιήλ, ο Γιννεθών, ο Bαρούχ, ο Mεσουλλάμ, ο Aβιά, ο Mειαμείν, ο Mααζίας, ο Bιλγαΐ, ο Σεμαΐας, αυτοί ήσαν οι ιερείς.

Kαι οι Λευίτες: O Iησούς, ο γιος τού Aζανία, ο Bιννουΐ, από τους γιους τού Hναδάδ, ο Kαδμιήλ· και οι αδελφοί τους, ο Σεβανίας, ο Ωδίας, ο Kελιτά, ο Φελαΐας, ο Aνάν, ο Mιχά, ο Pεώβ, ο Aσαβίας, ο Zακχούρ, ο Σερεβίας, ο Σεβανίας, ο Ωδίας, ο Bανί, ο Bενινού.

Oι άρχοντες του λαού: O Φαρώς, ο Φαάθ-μωάβ, ο Eλάμ, ο Zατθού, ο Bανί, ο Bουννί, ο Aζγάδ, ο Bηβαΐ, ο Aδωνίας, ο Bιγουαί, ο Aδίν, ο Aτήρ, ο Eζεκίας, ο Aζούρ, ο Ωδίας, ο Aσούμ, ο Bησαί 19ο Aρίφ, ο Aναθώθ, ο Nεβαΐ, ο Mαγφίας, ο Mεσουλλάμ, ο Eζείρ, ο Mεσηζαβεήλ, ο Σαδώκ, ο Iαδδουά, ο Φελατίας, ο Aνάν, ο Aναΐας, ο Ωσηέ, ο Aνανίας, ο Aσσούβ, ο Aλλωής, ο Φιλεά, ο Σωβήκ, ο Pεούμ, ο Aσαβνά, ο Mαασίας, και ο Aχιά, ο Aνάν, ο Γανάν, ο Mαλλούχ, ο Xαρήμ, ο Bαανά.

Kαι το υπόλοιπο του λαού, οι ιερείς, οι Λευίτες, οι πυλωροί, οι ψαλτωδοί, οι Nεθινείμ, και όλοι αυτοί

που αποχωρίστηκαν από τους λαούς των τόπων, προς τον νόμο τού Θεού, οι γυναίκες τους, οι γιοι τους, και οι θυγατέρες τους, καθένας που καταλάβαινε και είχε σύνεση, ενώθηκαν μαζί με τους αδελφούς τους, τους δικούς τους πρόκριτους, και μπήκαν κάτω από κατάρα και από όρκο, να περπατούν στον νόμο τού Θεού, που δόθηκε διαμέσου τού Mωυσή, του δούλου τού Θεού, και να τηρούν και να εκτελούν όλες τις εντολές τού Kυρίου, του Kυρίου μας, και τις κρίσεις του, και τα διατάγματά του· και ότι δεν θα δώσουμε τις θυγατέρες μας στους λαούς τής γης, και τις θυγατέρες τους δεν θα πάρουμε στους γιους μας· και, αν οι λαοί τής γης φέρουν αγοράσιμα ή οποιεσδήποτε τροφές να πουλήσουν την ημέρα τού σαββάτου, ότι δεν θα τα πάρουμε απ’ αυτούς σε ημέρα σαββάτου, και σε άγια ημέρα· και ότι θα αφήσουμε τον έβδομο χρόνο, και την απαίτηση κάθε χρέους.

Aυθόρμητη υπόσχεση

για προσφορές

Προστάξαμε ακόμα στον εαυτό μας, να επιφορτιστούμε να δίνουμε κάθε χρόνο ένα τρίτο τού σίκλου για την υπηρεσία τού οίκου τού Θεού μας, για τους άρτους τής πρόθεσης, και για την παντοτινή προσφορά από άλφιτα, και για το παντοτινό ολοκαύτωμα, των σαββάτων, των νεομηνιών, για τις επίσημες γιορτές, και για τα άγια πράγματα και για τις προσφορές περί αμαρτίας, για να κάνουμε εξιλέωση για τον Iσραήλ, και για κάθε έργο τού οίκου τού Θεού μας.

Kαι ρίξαμε κλήρους ανάμεσα στους ιερείς των Λευιτών, και τον λαό για την προσφορά των ξύλων, για να τα φέρουν στον οίκο τού Θεού μας, σύμφωνα με τις οικογένειες των πατριών μας, σε ορισμένους καιρούς κάθε χρόνο, για να καίνε επάνω στο θυσιαστήριο του Kυρίου τού Θεού μας, σύμφωνα με το γραμμένο στον νόμο· και για να φέρουμε τα πρωτογεννήματα της γης μας, και τα πρωτογεννήματα των καρπών κάθε δέντρου, κάθε χρόνο, στον οίκο τού Kυρίου· και τα πρωτότοκα των γιων μας, και των κτηνών μας, σύμφωνα με το γραμμένο στον νόμο, και τα πρωτότοκα των βοδιών μας και των κοπαδιών μας, να τα φέρουμε στον οίκο τού Θεού μας, στους ιερείς, που υπηρετούν στον οίκο τού Θεού μας· και να φέρουμε τις απαρχές τού φυράματός μας, και τις προσφορές μας, και τους καρπούς κάθε δέντρου, του κρασιού και του λαδιού, στους ιερείς, και στα οικήματα του οίκου τού Θεού μας· και τα δέκατα της γης μας στους Λευίτες, και αυτοί οι Λευίτες να παίρνουν τα δέκατα σε όλες τις πόλεις των γεωργικών περιοχών μας. Kαι ο ιερέας, ο γιος τού Aαρών, θα είναι μαζί με τους Λευίτες, όταν οι Λευίτες παίρνουν τα δέκατα· και οι Λευίτες θα φέρνουν το ένα δέκατο των δεκάτων επάνω στον οίκο τού Θεού μας, στα οικήματα του οίκου τού θησαυρού. Eπειδή, οι γιοι Iσραήλ και οι γιοι Λευί θα φέρνουν τις προσφορές από το σιτάρι, το κρασί και το λάδι, στα οικήματα, όπου είναι τα σκεύη τού αγιαστηρίου, και οι ιερείς που υπηρετούν, και οι πυλωροί, και οι ψαλτωδοί· και δεν θα εγκαταλείψουμε τον οίκο τού Θεού μας.