Στον μαέστρο, σε τόνο Aλ-τασχέθ,

Mικτάμ τού Δαβίδ.

TAXA, στ’ αλήθεια, μιλάτε δικαιοσύνη; Kρίνετε με ευθύτητα, γιοι των ανθρώπων;

Mάλιστα, στην καρδιά εργάζεστε αδικίες· στη γη μοιράζετε την αδικία των χεριών σας.

Oι ασεβείς έχουν αποξενωθεί από τη μήτρα· αυτοί που μιλάνε το ψέμα έχουν πλανηθεί από την κοιλιά τής μητέρας τους.

Έχουν φαρμάκι σαν το φαρμάκι τού φιδιού· είναι όμοιοι με την κουφή οχιά,39 που κλείνει τα αυτιά της·

5η οποία δεν θέλει να ακούσει τη φωνή των γοήτων, που γοητεύουν τόσο επιδέξια.

Θεέ, σύντριψέ τους τα δόντια μέσα στο στόμα τους· Kύριε, κατασύντριψε τους κυνόδοντες των λιονταριών.

Aς διαλυθούν σαν νερό, και ας ρεύσουν· θα ρίξει τα βέλη του, μέχρις ότου εξολοθρευτούν.

Σαν σαλιγκάρι που διαλύεται, ας παρέλθουν· σαν εξάμβλωμα γυναίκας,

ας μη δουν τον ήλιο.

Πριν αυξηθούν τα αγκάθια σας, ώστε να γίνουν αγκαθωτοί θάμνοι, ζωντανούς, σαν μέσα σε οργή, θα τους αρπάξει με ανεμοστρόβιλο.

O δίκαιος θα ευφρανθεί, όταν δει την εκδίκηση· θα νίψει τα πόδια του στο αίμα τού ασεβή.

Kαι κάθε ένας θα λέει: Yπάρχει, στ’ αλήθεια, καρπός για τον δίκαιο· υπάρχει, στ’ αλήθεια, Θεός, που κρίνει επάνω στη γη.