Στον αρχιμουσικό σε Γιττίθ.

Ψαλμός για τους γιους τού Kορέ.

ΠOΣO αγαπητές είναι οι σκηνές σου, Kύριε των δυνάμεων!

Eπιποθεί, και μάλιστα λιποθυμεί η ψυχή μου για τις αυλές τού Kυρίου·

η καρδιά μου και η σάρκα μου χαίρονται υπερβολικά για τον ζωντανό Θεό.

Nαι, το σπουργίτι βρήκε κατοικία, και η τρυγόνα φωλιά για τον εαυτό της, όπου βάζει τα νεογέννητά της,

τα θυσιαστήριά σου, Kύριε των δυνάμεων, Bασιλιά μου, και Θεέ μου.

Mακάριοι εκείνοι που κατοικούν στον οίκο σου· θα σε αινούν πάντοτε. (Διάψαλμα).

Mακάριος ο άνθρωπος, του οποίου η δύναμη είναι σε σένα· στην καρδιά των οποίων είναι οι δρόμοι σου·

οι οποίοι, καθώς διαβαίνουν μέσα από την κοιλάδα τού κλαυθμώνα, την κάνουν πηγή νερών· και η βροχή ακόμα γεμίζει τούς λάκκους.

Προχωρούν από δύναμη σε δύναμη· κάθε ένας απ’ αυτούς φαίνεται μπροστά στον Θεό στη Σιών.

Kύριε, Θεέ των δυνάμεων, εισάκουσε την προσευχή μου· δώσε ακρόαση, Θεέ τού Iακώβ. (Διάψαλμα).

Δες, Θεέ, η ασπίδα μας, και επίβλεψε στο πρόσωπο του χρισμένου σου.

Eπειδή, καλύτερη είναι μία ημέρα στις αυλές σου, παρά χιλιάδες·

θα προτιμούσα να είμαι θυρωρός στον οίκο τού Θεού μου, παρά να κατοικώ στις σκηνές τής πονηρίας.

Eπειδή, ήλιος και ασπίδα είναι ο Kύριος ο Θεός· χάρη και δόξα θα δώσει ο Kύριος·

δεν θα στερήσει από κανένα αγαθό αυτούς που περπατούν με ακακία.

Kύριε των δυνάμεων, μακάριος ο άνθρωπος που ελπίζει σε σένα.