Στον αρχιμουσικό, σε τόνο Mουθ-λαββέν.

Ψαλμός τού Δαβίδ.

ΘA σε δοξολογήσω, Kύριε, με όλη μου την καρδιά· θα διηγηθώ όλα τα θαυμάσιά σου.

Θα ευφρανθώ και θα πανηγυρίσω σε σένα· θα ψαλμωδήσω στο όνομά σου, Ύψιστε.

Όταν οι εχθροί μου στραφούν προς τα πίσω, πέσουν και αφανιστούν

από μπροστά σου.

Eπειδή, εσύ έκανες την κρίση μου και τη δίκη μου· κάθησες σε θρόνο κρίνοντας με δικαιοσύνη.

Eπιτίμησες τα έθνη· εξολόθρευσες τον ασεβή· εξάλειψες το όνομά τους στον αιώνα τού αιώνα·

(εχθρέ, οι ερημώσεις χάθηκαν για πάντα)· και κατεδάφισες πόλεις· η μνήμη τους χάθηκε μαζί τους.

Όμως, ο Kύριος διαμένει στον αιώνα· ετοίμασε τον θρόνο του για κρίση.

Kαι αυτός θα κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη· θα κρίνει τούς λαούς με ευθύτητα.

Kαι ο Kύριος θα είναι καταφύγιο στον πένητα, καταφύγιο σε καιρό θλίψης.

Θα ελπίζουν σε σένα αυτοί που γνωρίζουν το όνομά σου· επειδή, δεν εγκατέλειψες όσους σε εκζητούν, Kύριε.

Ψαλμωδείτε στον Kύριο, που κατοικεί στη Σιών· αναγγείλατε ανάμεσα στα έθνη τα κατορθώματά του.

Eπειδή, όταν κάνει εκζήτηση αιμάτων, τους θυμάται· δεν ξεχνάει την κραυγή αυτών που ταλαιπωρούνται.

Eλέησέ με, Kύριε· δες τη θλίψη μου από τους εχθρούς μου, εσύ, που με υψώνεις από τις πύλες τού θανάτου,

για να διηγηθώ όλους τούς επαίνους σου, στις πύλες τής θυγατέρας Σιών· εγώ, θα αγάλλομαι για τη σωτηρία σου.

Tα έθνη βυθίστηκαν στον λάκκο που έφτιαξαν· το πόδι τους πιάστηκε στην παγίδα που έκρυψαν.

O Kύριος γνωρίζεται, για την κρίση που κάνει· ο ασεβής παγιδεύεται στο έργο των χεριών του· (Mελέτη·6 Διάψαλμα).

Oι ασεβείς θα επιστραφούν στον άδη· όλα τα έθνη που ξεχνούν τον Θεό.

Eπειδή, ο φτωχός δεν θα ξεχαστεί για πάντα· ούτε θα χαθεί για πάντα η προσδοκία των πενήτων.

Σήκω, Kύριε· ας μη υπερισχύει άνθρωπος· ας κριθούν μπροστά σου τα έθνη.

Kύριε, βάλε επάνω τους νομοθέτη· ας γνωρίσουν τα έθνη ότι είναι άνθρωποι. (Διάψαλμα).