Book of Job, глава 9 Job, глава 9
Eyüp
Eyüp şöyle yanıtladı: “Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir? Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez. O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı? O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları. Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir. Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler. O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen. \v 9 Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur. Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur. İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam. Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir? Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın9:13 “Rahav”: Kenan efsanelerinde geçen kaos ve kötülük güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı. yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır. “Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım? Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak. O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine. O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor. Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor. Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir? Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır. “Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum. Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’ Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir. Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir? “Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte. Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi. ‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem, Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum. Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım? Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem, Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir. O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim. Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa! Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın. O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.