38. Mezmur

Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme! Okların içime saplandı, Elin üzerime indi. Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı. Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı. Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli. Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum. Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk. Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından. Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil. Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü. Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden. Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar. Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum; Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm. Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim! Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!” Düşmek üzereyim, Acım hep içimde. Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum. Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok. İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için. Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma! Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!