Лагодны адказ злагоджвае гнеў, а слова абразьлівае будзіць лютасьць.

Язык мудрых нясе добрыя веды; а вусны неразумных вырыгаюць глупства.

Усюды вочы Гасподнія: яны бачаць ліхіх і добрых.

Лагодны язык - дрэва жыцьця, а неўтаймаваны - хвароба духу.

Неразумны пагарджае настаўленьнем бацькі свайго; а хто слухае засьцярогу, той у добрым розуме.

У доме ў праведніка - мноства скарбаў, а ў прыбытку ў бязбожнага - разлад.

Вусны мудрых пашыраюць веды, а сэрца немысьляў - не.

Ахвяра бязбожных - агідная Госпаду, а малітва праведных Яму даспадобы.

Агіда Госпаду - шях бязбожнага, а таго, хто ідзе шляхам праўды, Ён любіць.

Ліхая кара таму, хто скрывіць дарогу, і той, хто ненавідзіць засьцярогу, загіне.

Апраметная і Авадон адчынены перад Госпадам, тым болей сэрцы сыноў чалавечых.

Ня любіць распусьнік тых, што засьцерагаюць яго, і да мудрых ня пойдзе.

Вясёлае сэрца разьвесяляе твар, а пры сардэчным смутку дух маркоціцца.

Сэрца разумнага шукае ведаў, а вусны немысьляў кормяцца дурасьцю.

Усе дні ў няшчаснага смутныя; а ў каго сэрца вясёлае, таму заўсёды сьвята.

Лепей мець мала ў страху Гасподнім, чым вялікі скарб, і зь ім трывогу.

Лепей міска гародніны і зь ёю любоў, чым укормлены бык і зь ім нянавісьць.

Запальчывы чалавек абуджае разлад, а цярплівы суцішае свару.

Дарога ў гультая - як цярновы пляцень, а дарога ў праведных гладкая.

Мудры сын радуе бацьку, а неразумны чалавек пагарджае маці сваёю.

Дурнота - радасьць недавумку, а чалавек разумны ідзе простаю дарогаю.

Бяз рады задумы разладзяцца, а пры мностве радцаў яны спраўдзяцца.

Радасьць чалавеку ў адказе вуснаў ягоных, і як хораша слова ў свой час!

Дарога жыцьця ў мудрага ўгору, каб ухіліцца ад апраметнай унізе.

Дом пыхлівых зруйнуе Гасподзь, а мяжу ўдавы ўмацуе.

Агіда Госпаду - намыслы ліхадзеяў, а словы беззаганных падабаюцца Яму.

Карысьлівец разладзіць свой дом, а хто ненавідзіць хабар, будзе жыць.

Сэрца праведнага абдумвае адказ, а вусны бязбожных вырыгаюць благое.

Далёка Гасподзь ад бязбожных, а малітву праведных чуе.

Прымружвае вочы свае, каб прыдумаць хітрыну; закусваючы сабе губы, учыняе зладзейства,

Вуха, уважлівае да навукі жыцьця, будзе жыць сярод мудрых.

Хто ня прымае настаўленьня, ня дбае пра душу сваю; а хто слухае засьцярогу, той набывае розум.

Страх Гасподні вучыць мудрасьці, і славе папярэднічае пакора.