Слухайце, дзеці, настаўленьня бацькавага, і зважайце, каб навучыцца розуму;

бо я дам вам добрую навуку. Не адкідайце наказу майго.

Бо і я быў сын у бацькі майго, пяшчотна любімы і адзіны ў маці маёй.

І ён вучыў мяне і казаў мне: хай будуць у сэрцы тваім словы мае; захоўвай наказы мае і жыві.

Здабывай мудрасьць, набывай розум; не забывай гэтага і ня цурайся слоў маіх, а кіруйся імі!

Не адкідай яе, і яна будзе ахоўваць цябе; любі яе, і яна будзе цябе берагчы.

Аснова мудрасьці: набывай мудрасьць і за ўсё, што маеш, набывай розум.

Высока цані яе, і яна ацэніць цябе; яна акрые славай цябе, калі ты прыгорнеш яе;

ускладзе на галаву тваю прыгожы вянок, падаруе табе цудоўны вянок.

Слухай, сыне мой, і прымі словы мае, - і памножацца гады твайго жыцьця.

Я паказваю табе шлях мудрасьці, вяду цябе па сьцежках простых.

Калі пойдзеш, крокам тваім ня будзе завады, і калі пабяжыш, не спатыкнешся.

Моцна трымайся наказу, не адкідай, захоўвай яго; бо ён - жыцьцё тваё.

Ня выходзь на сьцежку бязбожнікаў, і не хадзі па дарозе ліхіх;

пакінь яе, не хадзі ёю, ухіляйся ад яе і праходзь міма;

бо яны не заснуць, пакуль ня ўчыняць ліхога; прападзе сон у іх, пакуль яны не давядуць каго да падзеньня;

бо яны ядуць хлеб беззаконьня і п'юць віно рабунку.

Сьцежка праведных - як сьвяціла прамяністае, якое болей і болей сьвятлее да поўнага дня.

А шлях бязбожных - як цемра; яны ня ведаюць, на што спатыкнуцца.

Сыне мой! слоў маіх слухайся, і да прамоваў маіх нахілі тваё вуха;

хай не адыдуць яны ад вачэй тваіх; захоўвай іх усярэдзіне сэрца твайго:

бо яны жыцьцё таму, хто знайшоў іх, і ацаленьне ўсяму яго целу.

Больш за ўсё запаветнае захоўвай сэрца тваё; бо ў ім - крыніца жыцьця.

Адкінь ад сябе ілжывасьць вуснаў, і круцельства языка адхісьні ад сябе.

Вочы твае хай наперад глядзяць, і позірк твой хай скіраваны будзе перад табою.

Абдумай сьцежку назе тваёй, і ўсе дарогі твае хай будуць пэўныя.

Ня ўхіляйся ні направа, ні налева; адвядзі нагу тваю ад ліхога.