Песьня ўзыходжаньня.

Спамяні, Госпадзе, Давіда, і ўсе ягоныя пакуты:

як ён прысягаў Госпаду, даваў зарок Моцнаму Якава;

«не ўвайду ў палатку дома майго, ня ўзыду на ложак мой;

ня дам сну вачам маім і павекам маім дрымоты,

пакуль не знайду месца Госпаду, жытлішча Моцнаму Якава».

Вось, мы чулі пра яго ў Эфраце, знайшлі яго на палях Ярыма.

Пойдзем да жытлішча Ягонага, паклонімся падножжу ног Ягоных.

Стань, Госпадзе, на месца пакою Твайго, Ты і каўчэг магутнасьці Тваёй.

Сьвятары Твае апранаюцца ў праўду, і сьвятыя Твае ўзрадуюцца.

Дзеля Давіда, раба Твайго, не адвярні аблічча памазанца Твайго.

Прысягаў Гасподзь Давіду ў ісьціне, і не зрачэцца яе; «ад плоду ўлоньня твайго пасаджу на троне тваім.

Калі сыны твае будуць шанаваць запавет Мой і Мае сьведчаньні, якім Я іх навучу: дык і іхнія сыны вечна сядзецьмуць на троне тваім».

Бо выбраў Гасподзь Сіён; пажадаў яго жытлом Сабе.

«Гэта - спакой Мой навечна; тут пасялюся, бо Я пажадаў яго.

Ежу ягоную дабраслаўляючы дабраслаўлю, убогіх ягоных накармлю хлебам;

сьвятароў ягоных апрану ў выратаваньне, і сьвятыя ягоныя радасьцю ўзрадуюцца.

Там згадую рог Давіду, пастаўлю сьветач памазанцу Майму.

Ворагаў ягоных апрану ў сорам; а на ім будзе зьзяць вянок ягоны».