Псальма Давідава.

Ня гневайся на злачынцаў, не зайздросьці несправядлівым,

бо яны, як трава, неўзабаве скошаны будуць, і як былінка зялёная, завянуць.

Спадзявайся на Госпада і рабі дабро; жыві на зямлі і праўды трымайся.

Суцяшайся Госпадам, і Ён спраўдзіць жаданьні сэрца твайго.

Госпаду перадай дарогу тваю, і на яго спадзявайся, і Ён зробіць,

і выведзе, як сьвятло, праўду тваю, і справядлівасьць тваю, як полудзень.

Скарыся Госпаду і на Яго спадзявайся. Не зайздросьці таму, каму шчасьціць у дарозе ягонай, чалавеку хітрамыснаму.

Перастань гневацца і пакінь запальчывасьць; ня імкніся рабіць благое,

бо хто робіць благое, будзе зьнішчаны, а хто спадзяецца на Госпада, зямлю ўспадкуе.

Яшчэ трохі, і злачынца ня стане; паглядзіш на месца ягонае, і няма яго.

А пакорныя зямлю ўспадкуюць, і ўраскошуюцца спакоем вялікім.

Бязбожны зло намышляе супроць праведніка і скрыгоча на яго зубамі сваімі;

а Гасподзь пасьміхаецца зь яго; бо бачыць, што прыходзіць дзень ягоны.

Бязбожныя вымаюць меч і напінаюць лук свой, каб паваліць беднага і ўбогага, каб зваліць тых, у каго дарога простая:

меч іхні ўвойдзе ў іхняе сэрца, і лукі іхнія паламаюцца.

Лепш - малое ў праведніка, чым багацьце - у многіх бязбожнікаў,

бо зламаюцца плечы ў бязбожных, а праведных сіліць Гасподзь!

Гасподзь ведае дні беззаганных і дастатак іхні застаецца навечна.

Ня будуць яны пасаромлены ў люты час, і ў дні голаду сытыя будуць;

а бязбожныя загінуць, і ворагі Гасподнія, як авечы лой, зьнікнуць, у дыме зьнікнуць.

Пазычае бязбожны - і не аддае, а праведны ўмілажальваецца і дае,

бо ўміласлаўленыя Ім - зямлю ўспадкуюць, а праклятыя Ім - будуць вынішчаны.

Ад Госпада крокі чалавека пабожнага ставяцца моцна, і Ён дабраволіць дарозе ягонай:

калі ён будзе падаць, не ўпадзе, бо Гасподзь падтрымлівае яго за руку.

Я быў малады і састарыўся, а ня бачыў праведніка пакінутага, і нашчадкаў яго, каб хлеба прасілі:

ён кожны дзень шкадуе і пазычае, і нашчадкам ягоным - дабраславеньне будзе.

Ухіляйся ад благога, і рабі дабро, і жыць будзеш вечна:

бо і Гасподзь любіць праўду, і не пакідае богабаязных Сваіх; навек ацалёныя будуць яны; а насеньне бязбожных вынішчыцца.

Праведныя ўспадкуюць зямлю, і будуць жыць на ёй вечна.

Вусны праведніка мудрасьць маўляюць, і язык ягоны вымаўляе праўду.

Закон Божы ў сэрцы ў яго; не пахіснуцца ногі ягоныя.

Бязбожны падглядвае праведніка і спрабуе забіць яго;

але Гасподзь не аддасьць яго ў рукі ягоныя, і ня дасьць зьвінаваціць яго, калі яго будуць судзіць.

Спадзявайся на Госпада, і трымайся дарогі Ягонай: і Ён падыме цябе, каб ты зямлю ўспадкаваў; і калі будуць зьнішчаць бязбожных, ты ўбачыш.

Бачыў я бязбожніка грознага, які разгаліноўваўся, нібы самарослае расахатае дрэва;

але ён прайшоў, і вось, няма яго; шукаю яго і не знаходжу.

Назірай за беспахібным і дзівіся на праведнага; бо чалавеку міралюбнаму - будучыня;

а беззаконьнікі ўсе вынішчацца; будучыня беззаконьнікаў зьнікне.

Ад Госпада выратаваньне праведнікам, Ён - абарона ім у часіны жальбы:

і дапаможа ім Гасподзь і вызваліць іх; выбавіць іх ад бязбожных і ўратуе іх, бо яны на Яго надзею кладуць.