Не зайздросьці людзям ліхім, не жадай быць з імі, бо пра злачыннасьць думае сэрца іхняе, і пра ліхоту вусны іхнія гавораць. Мудрсьцю будуецца дом, і розумам умацоўваецца, і праз веданьне напаўняюцца пакоі яго ўсялякай каштоўнай і прывабнай маёмасьцю. Мудры чалавек мае моц, і чалавек, які мае веды, умацоўвае сілу [сваю]. Таму з разважлівасьцю вядзі вайну тваю, і пры мностве дарадцаў — выратаваньне. Занадта высокая мудрасьць для неразумнага, ён не раскрывае ў брамах вуснаў сваіх. Хто задумляе рабіць ліхое, таго называюць зламысным. Намеры бязглуздага — грэх, і [намеры] блюзьнера — агіда для чалавека. Калі ты слабы ў дзень бедства, дык малая сіла твая. Ратуй узятых на сьмерць, і ці ж не пашкадуеш тых, якія сказаныя на загубу? Калі скажаш: «Вось, мы ня ведалі гэтага?», ці ж Той, Хто дасьледуе сэрцы, не разумее? Ці ж Той, Хто захоўвае душу тваю, ня ведае? Ці ж Ён не аддасьць чалавеку паводле справаў ягоных? Еш мёд, сыне мой, бо ён добры, і соты салодкія для паднябеньня твайго. Гэтак сама веданьне мудрасьці для душы тваёй. Калі ты знайшоў яе, ёсьць будучыня, і надзея твая не загіне. Не цікуй, бязбожніку, каля жытла праведніка, не спусташай месца супачынку ягонага, бо сем разоў упадзе праведнік і ўстане, а бязбожнікі трапяць у няшчасьце. Ня радуйся, калі ўпадзе вораг твой, і няхай ня цешыцца сэрца тваё, калі ён спатыкнецца, бо часам убачыць ГОСПАД, і будзе [гэта] ліхім у вачах Ягоных, і Ён адверне гнеў Свой ад яго. Не абурайся на ліхотнікаў і не зайздросьці бязбожнікам, бо ня будзе будучыні ліхому, і сьветач бязбожнікаў стухне. Бойся ГОСПАДА, сыне мой, і валадара, і ня зьвязвайся са змоўшчыкамі, бо неспадзявана прыйдзе на іх загуба, і бедства ад іх абодвух хто можа ведаць. Гэта таксама для мудрых: нядобра зважаць на аблічча ў судзе. Таго, хто кажа бязбожніку: «Ты праведны», будуць праклінаць народы і будуць брыдзіцца ім людзі. А тымі, што дакараюць, будуць захапляцца, і зыйдзе на іх шчодрае дабраславенства. У вусны цалуе той, хто адказвае шчырымі словамі. Выканай працу тваю вонках [дому] і скончы яе на полі тваім, а пасьля пабудуй дом твой. Ня сьведчы без прычыны супраць бліжняга твайго, і не падманвай вуснамі тваімі. Не кажы: “Як ён мне зрабіў, так і я зраблю яму, аддам чалавеку паводле справаў яго”. Праходзіў я праз поле гультая і праз вінаграднік чалавека бяз розуму, і вось, усё зарасло асотам, і крапіва пакрыла паверхню яго, і каменная агароджа зруйнаваная. І паглядзеў я, і зьвярнуў [на гэта] сэрца маё, убачыў, і атрымаў настаўленьне: «Крыху пасьпіш, крыху падрэміш, крыху, склаўшы рукі, паляжыш. і прыйдзе, як валацуга, беднасьць твая, і нястача твая — як чалавек узброены».