H Iερουσαλήμ:

Ένα άχρηστο αμπελόξυλο

KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας: Γιε ανθρώπου,

τι θα ήταν το ξύλο τής αμπέλου απέναντι σε κάθε άλλο ξύλο, τα κλήματα απέναντι σε ό,τι είναι μέσα στα ξύλα τού δρυμού; Θα έπαιρναν απ’ αυτή ξύλο για να μεταχειριστούν σε εργασία; Ή, θα έπαιρναν απ’ αυτή έναν πάσσαλο, για να κρεμάσουν σ’ αυτόν κάποιο σκεύος; Δες, ρίχνεται στη φωτιά για να καταναλωθεί· η φωτιά κατατρώει και τις δύο άκρες του, αλλά και το μεσαίο του μέρος κατακαίγεται· θα είναι χρήσιμο σε εργασία; Δες, όταν ήταν ακέραιο, δεν χρησίμευε σε εργασία· πόσο λιγότερο θα είναι χρήσιμο για εργασία, αφού το κατέφαγε η φωτιά, και κάηκε;

Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Όπως είναι το ξύλο τής αμπέλου μέσα στα ξύλα τού δρυμού, που το παρέδωσα στη φωτιά για να καταναλωθεί, έτσι θα παραδώσω αυτούς που κατοικούν την Iερουσαλήμ. Kαι θα στήσω το πρόσωπό μου εναντίον τους· θα βγουν έξω από τη φωτιά, και η φωτιά θα τους καταφάει· και όταν στήσω το πρόσωπό μου εναντίον τους, θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος. Kαι θα παραδώσω τη γη σε αφανισμό, επειδή έγιναν παραβάτες, λέει ο Kύριος ο Θεός.