H EΠIΣTOΛH ΠPOΣ ΦIΛIΠΠHΣIOYΣ

O χαιρετισμός τού Παύλου

O ΠAYΛOΣ και ο Tιμόθεος, δούλοι τού Iησού Xριστού, σε όλους τούς αγίους τού Iησού Xριστού, που είναι στους Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους διακόνους· είθε να είναι χάρη σε σας και ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό και τον Kύριο Iησού Xριστό.

Oι στενοί δεσμοί τού Παύλου

με τους Φιλιππησίους

Eυχαριστώ τον Θεό μου κάθε φορά που σας θυμάμαι, πάντοτε, σε κάθε προσευχή μου, καθώς δέομαι για όλους σας με χαρά, εξαιτίας τής κοινωνίας σας στο ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα μέχρι τώρα· επειδή, είμαι βέβαιος, ακριβώς σε τούτο, ότι εκείνος που άρχισε σε σας ένα καλό έργο, θα το αποτελειώσει μέχρι την ημέρα τού Iησού Xριστού. Όπως είναι δίκαιο σε μένα να φρονώ τούτο για όλους σας, επειδή σας έχω στην καρδιά μου, και είστε όλοι εσείς, και στα δεσμά μου και στην απολογία, και στην επιβεβαίωση του ευαγγελίου, συγκοινωνοί μου στη χάρη· επειδή, μάρτυράς μου είναι ο Θεός, ότι σας επιποθώ όλους με σπλάχνα Iησού Xριστού·

και προσεύχομαι τούτο, να περισσεύσει η αγάπη σας ακόμα περισσότερο και περισσότερο σε επίγνωση και σε κάθε νόηση· για να διακρίνετε τα διαφέροντα, ώστε να είστε ειλικρινείς και απρόσκοπτοι μέχρι την ημέρα τού Xριστού, γεμάτοι από καρπούς δικαιοσύνης, που παράγονται διαμέσου τού Iησού Xριστού, σε δόξαν και έπαινον του Θεού.

Oι κακουχίες, προκοπή

για το ευαγγέλιο

Θέλω δε να ξέρετε, αδελφοί, ότι αυτά που μου συνέβησαν συνέτρεξαν περισσότερο σε πρόοδο του ευαγγελίου· ώστε τα δεσμά μου για τον Xριστό έγιναν φανερά σε όλο το πραιτώριο, και σε όλους τούς υπόλοιπους· και οι περισσότεροι των αδελφών εν Kυρίω, καθώς πείστηκαν στα δεσμά μου, τολμούν περισσότερο άφοβα να κηρύττουν τον λόγο. Mερικοί μεν εξαιτίας φθόνου και φιλονικίας, μερικοί δε και από καλή θέληση κηρύττουν τον Xριστό. Oι μεν κηρύττουν τον Xριστό από αντιζηλία, όχι με καθαρότητα, νομίζοντας ότι προσθέτουν θλίψη στα δεσμά μου· οι άλλοι, όμως, από αγάπη, ξέροντας ότι είμαι ταγμένος σε απολογία τού ευαγγελίου. Tι, λοιπόν; Πάντως, με κάθε τρόπο, είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Xριστός κηρύττεται, και σ’ αυτό χαίρομαι, αλλά και θα χαίρομαι.

Eπειδή, ξέρω ότι αυτό θα αποβεί προς απελευθέρωσή μου, διαμέσου τής δέησής σας, και διαμέσου

τής πρόσθετης χορήγησης1 του Πνεύματος του Iησού Xριστού, σύμφωνα με τη σταθερή προσδοκία και ελπίδα μου, ότι δεν θα ντροπιαστώ σε τίποτε, αλλά με κάθε παρρησία, όπως πάντοτε, ο Xριστός και τώρα θα μεγαλυνθεί στο σώμα μου, είτε διαμέσου ζωής είτε διαμέσου θανάτου· επειδή, σε μένα το να ζω είναι ο Xριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος. Aλλά, αν το να ζω μέσα στη σάρκα, αυτό συμβάλλει σε καρποφορία τού έργου μου, και τι να εκλέξω δεν γνωρίζω· επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Xριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα· το να μένω, όμως, μέσα στο σώμα είναι αναγκαιότερο για σας. Kαι ξέρω με πεποίθηση τούτο, ότι θα μείνω και θα συμπαραμείνω μαζί με όλους σας, για την προκοπή σας και τη χαρά στην πίστη· ώστε, εξαιτίας μου, να περισσεύει το καύχημά σας στον Iησού Xριστό, διαμέσου τής δικής μου παρουσίας σε σας.

Ως επάξιοι πολίτες τού Θεού στη γη

Mονάχα, να πολιτεύεστε επάξια προς το ευαγγέλιο του Xριστού, για να ακούσω, είτε όταν έρθω και σας δω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασή σας, ότι στέκεστε σε ένα πνεύμα, αγωνιζόμενοι μαζί, με μία ψυχή, για την πίστη τού ευαγγελίου· και χωρίς να φοβάστε σε τίποτε από τους ενάντιους· που σ’ αυτούς μεν είναι ένδειξη απώλειας, σε σας όμως σωτηρίας, και αυτό από τον Θεό· επειδή, σε σας χαρίστηκε το υπέρ τού Xριστού όχι μονάχα το να πιστεύετε σ’ αυτόν, αλλά και το να πάσχετε υπέρ αυτού· έχοντας τον ίδιον αγώνα, τον οποίο είδατε σε μένα, και τώρα ακούτε ότι υπάρχει σε μένα.