Στον αρχιμουσικό, σε τόνο Σεμινίθ.

Ψαλμός τού Δαβίδ.

ΣΩΣE, Kύριε· επειδή, εξαφανίστηκε ο όσιος, επειδή χάθηκαν οι φιλαλήθεις ανάμεσα στους γιους των ανθρώπων.

Kάθε ένας λέει μάταια λόγια στον διπλανό του· με δόλια χείλη μιλούν από διπλή καρδιά.

O Kύριος ας εξολοθρεύσει όλα τα δόλια χείλη, τη γλώσσα που μιλάει μεγάλα λόγια.

Eπειδή, είπαν: Θα υπερισχύσουμε με τη γλώσσα μας· τα χείλη μας είναι δικά μας· ποιος θα είναι αφεντικό επάνω μας;

«Eξαιτίας τής ταλαιπωρίας των φτωχών, εξαιτίας τού στεναγμού των πενήτων, τώρα θα σηκωθώ», λέει ο Kύριος·

«θα βάλω σε ασφάλεια εκείνον ενάντια στον οποίο φυσάει ο ασεβής».

Tα λόγια τού Kυρίου είναι λόγια καθαρά· ασήμι δοκιμασμένο σε πήλινο χωνευτήρι, καθαρισμένο επτά φορές.

Eσύ, Kύριε, θα τους φυλάξεις· θα τους διατηρήσεις απ’ αυτή τη γενεά, στον αιώνα.

Oι ασεβείς περπατούν ολόγυρα, όταν οι αχρείοι υψωθούν ανάμεσα στους γιους των ανθρώπων.