Dawidowy. Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę, mój Boże, Tobie ufam: niech nie doznam zawodu! Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną!

Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu; doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności.

Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek!

Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję.

Wspomnij na miłosierdzie Twe, Panie, na łaski Twoje, co trwają od wieków.

Nie wspominaj grzechów mej młodości ani moich przewin ale o mnie pamiętaj w Twojej łaskawości ze względu na dobroć Twą, Panie!

Pan jest dobry i prawy: dlatego wskazuje drogę grzesznikom; rządzi pokornymi w sprawiedliwości, ubogich uczy swej drogi.

Wszystkie ścieżki Pana - to łaskawość i wierność dla tych, co strzegą przymierza i Jego przykazań.

Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, odpuść mój grzech, a jest on wielki.

Kim jest człowiek, co się boi Pana? Takiemu On wskazuje, jaką drogę wybrać.

Będzie on przebywał wśród szczęścia, a jego potomstwo posiądzie ziemię.

Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, i powierza im swoje przymierze.

Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła.

Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem samotny i nieszczęśliwy.

Oddal uciski mojego serca, wyrwij mnie z moich udręczeń!

Spójrz na udrękę moją i na boleść i odpuść mi wszystkie grzechy!

Spójrz na mych nieprzyjaciół: jest ich wielu i gwałtownie mnie nienawidzą.

Strzeż mojej duszy i wybaw mnie, bym się nie zawiódł, gdy się uciekam do Ciebie.

Niechaj mnie chronią niewinność i prawość, bo w Tobie, Panie, pokładam nadzieję.

Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego ucisków!