Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni Mut labben. Psalm. Dawidowy.

Chwalę Cię, Panie, całym sercem, opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła.

Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.

Bo wrogowie moi się cofają, padają, giną sprzed Twego oblicza.

Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok, zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy.

Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych, imię ich na wieczne czasy wymazałeś.

Upadli wrogowie - w wieczyste ruiny, miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć.

A Pan zasiada na wieki, swój tron ustawia, by sądzić.

Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok.

Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia.

Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.

Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła, bo mściciel krwi pamięta o ubogich, pamięta, a nie zapomina ich wołania.

Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, ‹którzy mnie nienawidzą›. Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci, bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą.

Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.

Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny.

Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.

Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.

Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem.

Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi.