26. Mezmur

Davut'un mezmuru Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB'be güvendim. Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla. Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben. Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem. Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem. Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB, Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için. Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri. Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma. Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur. Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana! Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.