І адказваў Ёў і сказаў:

як ты дапамог бясьсіламу, падтрымаў мышцу нямоглага!

Як раду ты даў ня мудраму і як ва ўсёй поўніцы растлумачыў!

Каму ты казаў гэтыя словы, і чый дух выходзіў зь цябе?

Рэфаімы трымцяць пад водамі, і тыя, што жывуць у іх.

Апраметная аголена прад Ім, і няма покрыва Авадону.

Ён расхінуў поўнач над пустатою, павесіў зямлю ні на чым.

Ён заключае воды ў аблоках Сваіх, і воблака не расьсядаецца пад імі.

Ён паставіў трон Свой, расхінуў над ім воблака Сваё.

Рысу правёў над паверхняю вады, да межаў сьвятла зь цемраю.

Слупы нябёсаў дрыжаць і жахаюцца ад грозьбы Ягонай.

Сілаю Сваёю хвалюе мора і розумам Сваім змагае ягоную дзёрзкасьць.

Ад духу Ягонага - цудоўнасьць неба; рука Ягоная ўтварыла борздага скарпіёна.

Вось, гэта частка шляхоў Ягоных; і як мала мы чулі пра Яго! А гром магутнасьці Ягонай хто можа зразумець?