Кіраўніку хору: на лад: “Лілея сьведчаньня”. Залатая песьня Давіда. Дзеля навучаньня, калі ён змагаўся з Арам-Нагараім і з Арам-Цова, і калі Ёаў, варочаючыся, пабіў Эдом у Саляной даліне, дванаццаць тысячаў. Божа, Ты нас пакінуў, нас раструшчыў! Ты разгневаўся, вярніся зноў да нас! Ты затрос зямлёю, расшчапіў яе; вылячы разломы ейныя, бо яна хістаецца! Ты даў убачыць народу Твайму цяжкую долю, напаіў нас віном зьбянтэжаннасьці. Тым, што баяцца Цябе, Ты даў знак, каб уцяклі ад аблічча луку. (Сэлях) Каб былі ўратаваныя ўмілаваныя Твае, збаў правіцай Тваёй і адкажы нам, і адкажы мне. Бог сказаў у сьвятасьці Сваёй: “Я ўзрадуюся! Я падзялю Сыхэм, і даліну Сукот разьмераю. Мой Гілеад, і Мой Манаса, і Эфраім — моц галавы Маёй; Юда — заканадаўца Мой! Мааў — міса для мыцьця Майго; на Эдом кіну сандалы Мае, радасна гукай дзеля Мяне, [зямля] Філістынская”. Хто ўвядзе мяне ў горад умацаваны? Хто завядзе мяне ў Эдом? Ці ж ня Ты, Божа, нас пакінуў і не выходзіш, Божа, з войскамі нашымі? Дай нам успамогу ў прыгнечаньні [нашым], бо марны ратунак чалавечы. З Богам мы зьявім сілу, і Ён растопча прыгнятальнікаў нашых.