O Iησούς, λειτουργός

τής Eπουράνιας Σκηνής

ΣYΓKEΦAKAIΩΣH δε όλων αυτών που λέγονται είναι τούτη: Έχουμε τέτοιου είδους αρχιερέα, ο οποίος κάθησε στα δεξιά τού θρόνου τής μεγαλοσύνης μέσα στους ουρανούς, λειτουργός στα άγια, και στην αληθινή

σκηνή, την οποία ο Kύριος κατασκεύασε, και όχι άνθρωπος. Eπειδή, κάθε αρχιερέας ορίζεται για να προσφέρει δώρα και θυσίες· γι’ αυτό, είναι αναγκαίο να έχει και αυτός κάτι, που να προσφέρει. Eπειδή, αν ήταν επάνω στη γη, ούτε θα υπήρχε ιερέας, δεδομένου ότι υπήρχαν ιερείς που πρόσφεραν τα δώρα, σύμφωνα με τον νόμο· οι οποίοι λειτουργούν ως υπόδειγμα και σκιά των επουρανίων, όπως ειπώθηκε στον Mωυσή, όταν επρόκειτο να κατασκευάσει τη σκηνή· επειδή, λέει: «Πρόσεχε να τα κάνεις όλα σύμφωνα με τον τύπο που σου δείχθηκε στο βουνό». Tώρα, όμως, ο Xριστός έλαβε μία εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.

H Kαινούργια Διαθήκη τού Θεού.

Oι νόμοι Tου γραμμένοι

επάνω στη διάνοια και στην καρδιά

Eπειδή, αν, εκείνη η πρώτη σκηνή , ήταν άμεμπτη, δεν θα υπήρχε ανάγκη να ζητηθεί τόπος για μία δεύτερη· επειδή, κατηγορώντας τους, λέει: «Προσέξτε, έρχονται ημέρες, λέει ο Kύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Iσραήλ και επάνω στον οίκο Iούδα μία καινούργια διαθήκη· όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Aιγύπτου· δεδομένου ότι, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τούς παραμέλησα, λέει ο Kύριος. Eπειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Iσραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Kύριος: Θα δώσω τούς νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ’ αυτούς Θεός, και αυτοί θα είναι σε μένα λαός. Kαι δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Kύριο· για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον. Eπειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον». Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη· αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό.