Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.

Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela; On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.

On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.

Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.

Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.

Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.

On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły; On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.

Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.

Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.

Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!

Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.

Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.

Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.

On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.

Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.

Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.

Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.

Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.