Pieśń. Psalm. Asafowy.

O Boże, nie trwaj w milczeniu, nie milcz i nie spoczywaj, Boże!

Bo oto burzą się Twoi wrogowie i podnoszą głowę ci, którzy Cię nienawidzą.

Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi, zmawiają się przeciw tym, których strzeżesz.

Pójdźcie - mówią - wytraćmy ich spośród narodów, by więcej nie wspominano imienia Izraela.

Zaiste, zmawiają się jednomyślnie i przeciw Tobie zawierają przymierze: Namioty Edomu z Izmaelitami, Moab i Hagryci, Gebal, Ammon i Amalek, kraj Filistynów i mieszkańcy Tyru.

Także Asyryjczycy połączyli się z nimi, dla synów Lota stali się ramieniem.

Uczyń im jak Madianitom i Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon, którzy polegli pod Endor, stali się nawozem dla ziemi.

Z ich książętami postąp jak z Orebem, jak z Zeebem, z Zebachem i z Salmunną, z wszystkimi ich przywódcami, którzy mówili: Zagarnijmy dla siebie kraj Boga!

O Boże mój, uczyń ich podobnymi do źdźbeł ostu, do plew gnanych wichurą.

Jak ogień pożera lasy, jak pożoga wypala góry, tak ich ścigaj Twoją nawałnicą i burzą Twoją wpraw ich w zamieszanie!

Okryj hańbą ich oblicze, aby szukali imienia Twego, Panie!

Niech wstyd i trwoga ogarną ich na zawsze, niech będą pohańbieni i zginą!

Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię, jesteś Najwyższy nad całą ziemią.