Няправільныя вагі - агідныя Госпаду, а правільныя вагі ўпадабаньне Яму.

Прыйдзе пыхлівасьць, прыйдзе і ганьба; а са сьціплымі - мудрасьць.

Беззаганнасьць будзе кіраваць пабожнымі, а хітрасьць вераломных загубіць іх.

Не паможа багацьце ў дзень гневу; а праўда ўратуе ад сьмерці.

Праўда беззаганнага прастуе дарогу яму, а бязбожны ўпадзе ад бязбожнасьці сваёй.

Праўда пабожных ратуе іх, а бязбожнікі будуць злоўлены беззаконьнем сваім.

Надзея бязбожніка зьнікае пры сьмерці, і спадзяваньне бязбожных зьнікае.

Праведніку ёсьць ратунак зь нягоды, а замест яго трапляе ў яе бязбожны.

Вуснамі крывадушнік нішчыць блізкага свайго, а праведнікі празорлівасьцю ратуюцца.

З дабрадзенства праведнікаў радуецца горад, а як гіне бязбожны - сьпявае.

Дабраславеньнем праведных узвышаецца горад, а вуснамі бязбожнікаў руйнуецца.

Недавумак пагарджае блізкім сваім; а разумны чалавек маўчыць.

Хто ходзіць у паклёпніках, той адкрывае таямніцу; а верны чалавек яе хавае.

Дзе няма добрае рады, там занепадае народ, а пры многіх радцах - дабрадзенствуе.

Ліха той сабе спрычыняе, хто паручаецца за староньняга; а хто ненавідзіць заруку, той у бясьпецы.

Жанчына з добрым норавам здабывае гонар, а працавітыя дасягаюць багацьця.

Чалавек мілажальны дабрачыніць душы сваёй, а жорсткі сэрцам разбурае плоць сваю.

Бязбожны робіць справу ненадзейную, а таму, хто сее праўду - узнагарода пэўная.

Праведнасьць вядзе да жыцьця, а хто імкнецца да ліхога, імкнецца да сьмерці сваёй.

Агіда Госпаду - падступныя сэрцам; а падабаецца Яму, хто ў беспахібнасьці ходзіць.

Можна паручыцца, што грэшнік не застанецца без пакараньня; а насеньне праведных уратуецца.

Што залатое колца ў лычы ў сьвіньні, тое жанчына прыгожая і - неразумная.

Жаданьне праведных - толькі дабро, надзея бязбожных - гнеў.

Адзін сыпле шчодра і яму яшчэ дадаецца; а другі звыш меры ашчадлівы, і аднак жа бяднее.

Дабрачынная душа будзе насычана, і хто напойвае іншых, той і сам напоены будзе.

Хто хавае ў сябе збожжа, таго народ кляне; і дабраслаўляе таго, хто прадае.

Хто імкнецца да дабра, той шукае Божае ласкі; а хто шукае благога, да таго яно і прыходзіць.

Хто спадзяецца на багацьце сваё, упадзе; а праведнікі, як лісьце, зазелянеюць.

Хто разладжвае дом свой, успадкуе вецер, а неразумны будзе слугаваць мудраму.

Плод праведніка - дрэва жыцьця, а мудры яднае душы.

Так аддаецца на зямлі праведніку, тым болей бязбожнаму і грэшніку.