Кніга Псальмаў, псальм 112 Псалтыр, пс 112
Альлелюя! Шчасьлівы той чалавек, які баіцца ГОСПАДА і ў прыказаньнях Ягоных мае ўпадабаньне вялікае. Магутным будзе на зямлі насеньне ягонае; пакаленьне правых будзе дабраслаўлёнае. Маёмасьць і багацьце ў доме ягоным, і праведнасьць ягоная будзе трываць вечна. Узыходзіць у цемры сьвятло правым, літасьцівы і спагадлівы, і праведны [Бог]. Добра чалавеку, які літуецца і пазычае, які справы свае вядзе згодна з судом. Бо ён ніколі не пахісьнецца; у вечнай памяці будзе праведнік. Ня будзе баяцца, чуючы вестку благую; моцнае сэрца ягонае, ён спадзяецца на ГОСПАДА. Умацаванае сэрца ягонае, ён ня будзе баяцца, аж пакуль угледзіць [загубу] прыгнятальнікаў сваіх. Раскідаў, раздаў бедным; праведнасьць ягоная трывае вечна, рог ягоны ўзьнімецца ў славе. Угледзіць гэта бязбожнік і будзе злаваць, скрыгатаць ён будзе зубамі і змарнее, і жаданьне бязбожніка загіне.