Alleluja. Chwalcie imię Pańskie, chwalcie, słudzy Pańscy, wy, którzy stoicie w domu Pańskim, na dziedzińcach domu Boga naszego.

Chwalcie Pana, bo dobry jest Pan, śpiewajcie Jego imieniu, bo łaskawe.

Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, Izraela - na wyłączną swoją własność.

Wiem, że Pan jest wielki i że Pan nasz jest nad wszystkimi bogami.

Cokolwiek Panu się spodoba, to uczyni na niebie i na ziemi, na morzu i we wszystkich głębinach.

Sprowadza chmury z krańców ziemi, wywołuje deszcz błyskawicami i dobywa wiatr ze swoich komór.

Poraził pierworodnych w Egipcie, od człowieka aż do bydlęcia.

‹W tobie, kraju egipski›, zdziałał znaki i cuda przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom.

Poraził wiele narodów i zgładził królów potężnych: amoryckiego króla Sichona i Oga, króla Baszanu, i wszystkich królów kananejskich.

A ziemię ich dał w posiadanie, w posiadanie Izraela, swojego narodu.

Twe imię, Panie, trwa na wieki, Twa pamięć, Panie - z pokolenia w pokolenie.

Pan bowiem zapewnia praworządność swojemu ludowi i lituje się nad swymi sługami.

Bożki pogańskie to srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.

Mają usta, ale nie mówią, mają oczy, ale nie widzą.

Mają uszy, ale nie słyszą; i nie ma oddechu w ich ustach.

Podobni są do nich ci, którzy je robią, i każdy, co w nich ufność pokłada.

Domu Izraela, błogosław Pana, domu Aarona, błogosław Pana!

Domu Lewiego, błogosław Pana, wy, co boicie się Pana, błogosławcie Pana!

Niech będzie błogosławiony Pan z Syjonu, który mieszka w Jeruzalem! ‹Alleluja›.